نويسنده

قضاوت

دنياي بزرگ ما خيلي كوچيكه خيلي از كسايي كه فكر ميكنند هيج وقت نيازي به كسي پيدا نميكنند يه روزي يه جايي احتياج پيدا ميكنند بهم ديگر و اين نفرين كسي نيست اين بازي خيلي زيباي دنياست .آدم ها خيلي زود هم ديگه رو فراموش ميكنند و پشت سر هم ديگه خيلي زيبا همديگه رو قضاوت ميكنند، وحتي وقتي همديگه رو ميبينند و از همون قضاوت ها روبروي همديگه ميگويند زير حرف هايشان ميزنند و يكديگر را تخريب روحي ميكنند روزي شخصي با لباس مبدل محلي تصميم گرفته بود ماشيني بخره شخص خيلي پولدار بود اما هيچ وقت دلش نميخواست لباسي بپوشد كه تو چشم همه ي مردم باشد شخص به بنگاه ماشين رفت نگاه ماشين ها ميكرد و روي ماشين ها دست ميكشيد و ميگفت خيلي قشنگ هستند مسعول اونجا به شاگردش كه من بودم گفت بورو پولي بده به اين بنده خدا كه برود پي زندگيش من يكم پول خورد داشتم رفتم جلو تا اومدم بگويم بيا آقا اينو بگير و بورو گفت ببخشيد اين چند قيمته من خندم گرفته بود گفتم پولش خيلي زياد من و تو نداريم از اين پولا بيخيالش باش اين پول و بگير و بورو خيلي عصباني شد اومد پيش مسعولم و لحن ناراحتي گفت پرسيدم ماشين چند قيمت استاد كارم لبخندي زد و گفت بورو عمو اينا اسباب بازي نيست من نميدونستم چي بگم تعجب كرده بودم يهو شالي دور كمرش بسته بود باز كرد و كلي پول و تراول ريخت روي ميز و دسته چك در آورد گفت اون ماشين آلبالويي رنگه رو ميخوام چقدر ديگه بايد تقيديم كنم استاد كارم كه دهنش باز موند من كه اصلا آب شدم رفتم زمين از خجالت ، كه استاد كارم گفت حسين بدو واسه آقا چايي بيار من دويدم به سمت آبدار خانه كه چايي بيارم آماده كردم آوردم ديدم شخص نيست با اون لحن خوموني گفتم اوستا پس كجا رفت گفت رفت ، گفتم چرا ؟ گفت من از طرز رفتار شما خوشم نيومد و رفت .

من برگشتم آبدار خانه خيلي ناراحت شدم از طرز برخورد با مشتري درسي شد برايم در زندگي كه هيچ وقت از هيچ شخصي سريع و زود برداشت نكنم و هيچ وقت كسي رو قضاوت نكنم.بله دنياي بزرگ ما خيلي كوچكه زمان زندگي خيلي كوتاهه چقدر زود ميگذرد فاصله اذاني كه در گوشمان ميخوانند و نمازي كه آخرين روز برايمان ميخوانند انسان ها قابل احترام هستند و هيچ وقت نبايد درمورد كسي قضاوت كرد وشخصيت كسي را زير سوال برد ......